Był taki dzień

Witam Was Kochane

Zorganizowałam rozdanie,postawiłam pytanie:"Dzień ,który pamiętam".
Po przeczytaniu kilku odpowiedzi jestem bardzo,bardzo wzruszona.Przy niektórych pojawiał się uśmiech,przy innych zakręciła się łza z Waszego szczęścia,łza z powodu tego ,co przeżyłyście.
Stałyście się mi bliższe,wiem jedno wiele ludzi łączy,nikt w swym nieszczęściu nie jest sam.

Już dawno "chodzi" mi po głowie utwór-"BYŁ TAKI DZIEŃ,CO NIE WRÓCI NIGDY JUŻ...BYŁ TAKI KTOŚ..."

Postanowiłam opisać dni,których ja nie zapomnę.
"BYŁ TAKI KTOŚ,KTO NIE WRÓCI NIGDY JUŻ"
Była jesień,wracaliśmy ze szpitala,byłam w wyśmienitym humorze-przecież zbliżał się weekend i wyjazd do rodziców.
Zadzwonił telefon Wojtka,mimo że prowadził,odebrał.Prawie w ogóle nie rozmawiał tylko oddał mi,usłyszałam słowa brata:"Mariola,trzymaj się,Tata nie...(Wybaczcie nie napiszę tego).Zaczęłam krzyczeć-"NIE,NIE,NIE,NIE!!!!!",rzucać się.Wojtek musiał zatrzymać samochód.Tulił mnie mocno i płakał ze mna,a ja.....a ja tylko widziałam tatę w garniturze,takiego go zapamiętałam,miałam wrażenie że im głośniej będę wołała TATO!!!!TATOOOO!!!-on usłyszy i wróci ,przecież nie może tak odejść,nie on,nie mój Tatuś.Pewnie słyszał,może sam miał łzy w oczach ale nie wrócił.

Chciałam jeszcze opisać dzień narodzin mojej córeczki.
Był jeszcze miesiąc do przewidywanego terminu porodu.Zaczął mnie pobolewać brzuch,pojechaliśmy na pogotowie,zostałam przyjęta na oddział,pielęgniarka mega leniwie zadzwoniła po lekarza,ten zszedł ze studentem ,spokojnie rozpoczął badanie i w pewnym momencie usłyszałam jego krzyk-"Ona rodzi-karetka-co Pani tak siedzi"-pielęgnarka od razu się obudziła.
Znalazłam się w karetce ze studentem,który modlił się ,bym nie urodziła w trakcie drogi-o rety jaki on był blady i się cały trząsł.Mimo,że zaczął się poród,nic nie czułam,tylko śmiałam się ze studenta i go pocieszałam(zmiana ról).
W szpitalu okazało się,że Emilka urodzi się poprzez cesarskie cięcie.
Gdy ją zobaczyłam zaczęłam płakać-takie maleństwo(ważyła tylko ponad2kg.),"Jak ją wezmę na ręce?"."Takie maleństwo"Spytałam sie czy to na pewno córka,gdy usłyszałam,że tak dostałam drgawek-takie WIELKIE MAŁE SZCZĘŚCIE!Mój skarb.Dziecię,które powstało z miłości dwojga ludzi,chciane,kochane,oczekiwane-dla nas to był cud!!!Wojtek był cały czas przy mnie-jak ja go kocham.
Mimo,wcześniejszego porodu Milcia była zdrowa,nawet nie potrzebowała inkubatora-raczej mi by się przydał.
Wojtek przywiózł do szpitala ciuszki niemowlęce-wyglądała w nich jak w worku.Dopiero brata żona wpadła na pomysł ,by kupić ubranka dla lalek-pomysł okazał się trafiony.

Mam nadzieję,że Was nie zanudziłam,dziewczyny zapraszam do rozdania-http://mariolka2.blogspot.com/2013/03/moje-rozdanie.htmlopiszcie swój dzień,który macie w sercu.

Z SERDUCHEM NA DŁONI
MARIKA